امام باقر علیه السلام در کلامی گهربار شرایطی که موجب می شود مومنین در ماه مبارک رمضان مانند روزی که به دنیا آمده اند، از گناه پاک شوند را بیان فرموده اند.
جابر روایت کرده است که: امام باقر علیه السّلام فرمود: اى جابر! هر کس ماه رمضان را دریابد و روزهاى آن را روزه بگیرد و پاسى از شبهاى این ماه را به دعا بپردازد، و دامن و زبان خود را از آلودگى به حرام نگهدارد، و چشمش را از هر چه حرام الهى است بپوشاند، و از آزار دیگران بپرهیزد، مانند روزى که از مادر به دنیا آمده است از گناهان پاک مى شود.
مىگوید: عرض کردم: فدایت گردم! این چه حدیث نیکویى است.
حضرت فرمود: و این چه شرط سختى است!
متن حدیث:
عنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: قَالَ یَا جَابِرُ مَنْ دَخَلَ عَلَیْهِ شَهْرُ رَمَضَانَ فَصَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَیْلِهِ وَ حَفِظَ فَرْجَهُ وَ لِسَانَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ کَفَّ أَذَاهُ خَرَجَ مِنَ الذُّنُوبِ کَیَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا أَحْسَنَ هَذَا مِنْ حَدِیثٍ قَالَ مَا أَشَدَّهَا مِنْ شَرْطٍ.
“ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صفحه ۱۳۹”
ثبت دیدگاه