ماه مبارک رمضان، ماه صیام و روزهداری، ماهی که به طور خاص به خداوند منسوب شده و با برکت، رحمت و مغفرت همراه است. ماه نزول قرآن، دربردارنده شب با عظمت قدر، ماهی که افضل ماههای سال است و روزها و شبهای آن و ساعات و لحظات آن برترین زمانها میباشد.
این ماه دارای فضیلت ها و برتری هایی نسبت به دیگر ماه های قمری دارد. در کتاب الخصال شیخ صدوق (ره) در صفحه۳۸۶ آمده است که امیرالمومنین (ع) فرمود از نبی اکرم (ص) شنیدم که فرمود: (هیچ مومنی نیست که برای خدا روزه بگیرد مگر آنکه خدا هفت خصلت برای او واجب گرداند).
۱٫هرچه حرام در بدن اوست ذوب می گردد. منظور لقمه حرام و شبهه دار است دوم معصیتی که به واسطه آن قلب انسان تیره و تار شده است این شامل کینه هم می شود.
۲٫ به رحمت خدا نزدیک می شود. بدین معنی که رحمت خدا که واسعه است پس همه را در بر می گیرد چطور ممکن است ما از این رحمت دور باشیم و با روزه گرفتن صرفا برای خدا بدان نزدیک شویم؟! انسان با انجام معاصی حتی صغیره رحمت خداوند را از خود دور میکند بدون اینکه متوجه باشد و عملا یکی از دلایل عدم استجابت دعا هم دقیقا همین است که انسان از رحمت خداوند دور میشود.
۳٫ لحظه جان دادن بر او آسان می گردد. امام رضا (ع) در این خصوص می فرماید هر که مرا در طوس با معرفت زیارت کند یکی از جاهایی که بر او وارد میشوم لحظه جان دادن است مستفاد میشود که این لحظه بسیار سخت و در عین حال مهم است زیرا امام رئوف تضمین شفاعت می دهد.
۴٫خطای پدرانش حتی تا آدم را بپوشاند. ستار العیوبی خداوند در اینجا بطور کامل محقق شده وظهور می کند.
۵٫ از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان باشد. منظور آن زمانی است که انسان در صف انتظار جهت حسابرسی به اعمالش در آن صحرای محشر گرسنه و تشنه می شود که بنا به روایات آن وضع کاملا با وضع مشابه در این دنیا متفاوت است.
۶٫ از خوراک لذیذ بهشتی نصیب او می شود . بدیهی است که خوراکی که از بهشت باشد از نظر طعم و مزه و بو و لذت با خوراک این دنیا تفاوت دارد.اما مقصود یقینا این نیست زیرا کسی که در این دنیا مراتب تزکیه نفس را برای خدا طی می کند دیگر طمعی به لذت های بهشتی ندارد قطعا در بهشت هم بدنبال معنویت است زیرا خودش و ضمیرش را اینگونه عادت داده است (نه اینکه از لدت های مشروع بهره ای نبرد که در اینصورت خود را به سختی انداخته و خداوند را ناراضی کرده) اما در بهشت هم دنبال ذات اقدس الهی و نشستن پای درس اهل بیت (ع) است.
۷٫ برائت از آتش جهنم به او عطا فرماید . در آیه ۷۱ سره مبارکه مریم خداوند میفرماید همه مردم بدون استثنا وارد جهنم میشوید ودرآیه بعد میفرماید آنها که تقوا پیشه کردند را نجات می دهیم .معلوم می شود گذرگاه بهشت از جهنم است و خداوند انسانهای پرهیزگار را از آتش تبرئه خواهد کرد.
زمانی حدیثی یا روایتی به اینگونه نقل میشود که معصومی میفرماید شنیدم از پیامبر اکرم (ص) ، به سبب تاکید و اهمیت آن میباشد و زمانی که گفته می شود مومن ، منظور این است که شخص ایمان و اعتقاد به خدا دارد نه اینکه درون او یقین نهادینه شده است چون یقین مرحله بالاتر از ایمان است. صرفا برای خدا ، منظور اینکه ممکن است انسان برای روزه گرفتن دلایل و نیت های دیگری داشته باشد مثلا برای سلامتی بدن ، یا انجام تکلیف ، همرنگ جماعت شدن ، از سر اجبار و یا… اما در اینجا منظور جلب خشنودی خداوند است و با این نیت اگر باشد قصد قربت و صبغته الله است.
زمانی که گفته میشود خصلت ، منظور خصوصیتی است که انسان کسب میکند یعنی اکتسابی است نه اینکه دارای ویژگی فطری و ذاتی شخص است و در نهایت وقتی خداوند چیزی را واجب می کند دیگر تردیدی در آن نیست و وعده خدا هم حق است و محقق می شود.
ثبت دیدگاه