ابن عباس می‌گوید: درحالی که اصحاب رسول خدا حضرت محمد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم نزد حضرت درباره فضیلت ماه شعبان سخن میگفتند، آن حضرت فرمودند:
شعبان ماه شریفی است، و آن ماه من است، و فرشتگانی که حامل عرشند آن را بزرگ میدارند و حقّش را می‌شناسند.
و آن ماهی است که در آن روزی مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون می‌شود.
و بهشت، زینت و آراسته می‌گردد.
و به این جهت نامش را شعبان گذاشتند که روزی‌های مؤمنان در آن تقسیم می‌شود.
و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنه‌ای هفتاد برابر می‌شود، و سیئه پاک و گناهان آمرزیده می گرد د و عمل نیک، مورد قبول قرار می‌گیرد.
پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات می‌کند و از عرش خویش به روزه داران و عبادت کنندگان خود نظر می‌افکند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات می‌کند.
متن حدیث:
حدثنا محمد بن ابراهیم قال حدثنا محمد بن الحسین قال حدثنا ابوالحسن علی بن محمد بنعلی قال حدثنا الحسن بن محمد المروزی عن ابیه عن یحیی بن عیاس عن علی بن عاصم الواسطی قال اخبرنی عطاء بن السائب عن سعید بن جبیر عن ابن عباس قال قال رسول الله صلی الله علیه و آله و قد تذاکر اصحابه عنده فضائل شعبان قال شهر شریف و هو شهری و حمله العرش تعظمه و تعرف حقه و هو شهر تزاد فیه ارزاق المومنین لرمضان و تزین فیه الجنان و انما سمی شعبان لانه تتشعب فیه ارزاق المومنین و هو شهر العمل فیه تضاعف الحسنه لانه تتشعب فیه ارزاق المومنین و هو شهر العمل فیه تضاعف الحسنه سبعین و السیئه محوطه و الذنب مغفور و الحسنه مقبوله و الجبار جل جلاله یباهی فیه بعباده و ینظر من عرشه الی صوامه و قامه فیباهی بهم حمله عرشه.
“ثواب الاعمال، صفحه ۱۳۱”
ثبت دیدگاه