حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور به ارائه احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که تقدیم نگاه شما می شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ اَلْقَدْرِ عِنْدَ فُطُورِهِ وَ عِنْدَ سُحُورِهِ کَانَ فِیمَا بَیْنَهُمَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اَللَّهِ تَعَالَی/ کسی که سوره قدر را در هنگام افطار و سحر بخواند مانند کسی است که در این فاصله در راه خدا بخون خود غلتیده باشد».

و أما احکام؛

بسیاری از سؤالات پیرامون مسافرت در ماه مبارک رمضان است که روزه انسان در مسافرت چه خواهد شد.

در قدیم مسافرت ها زیاد نبود؛ اما امروزه اگر خروجی شهرها را در ایام ماه مبارک رمضان مشاهده کنیم، متوجه ورود و خروج زیاد و حجم بالای مسافر خواهیم شد.

مسافرت در این ماه گاهی ضروری است؛ اما گاهی ضروری هم نیست که در این صورت، هرچند ضرورت هم نداشته باشد و بی جهت و بی دلیل باشد، این مسافرت، گناه نیست؛ اما مکروه است؛ ولی سفرهای ضروری همانند سفرهای شغلی نه گناه است و نه مکروه.

مسئله دیگر مربوط به عزیزانی است که کثیرالسفر هستند.

کثیرالسفر به کسی می گویند که زیاد سفر می کند و مستمرا سفر دارد؛ همانند راننده های برون شهری اتوبوس، ماشین سنگین باربری، راننده سواری مسافرکش برون شهری و همچنین مشاغلی که خارج از وطن است؛ همانند کسانی که هر روز باید از تهران به کرج یا از کرج به قم یا از شهری به شهر دیگری برای کار بروند.

حال سؤال اینجاست که چند روز باید رفت و آمد داشته باشند تا کثیرالسفر به حساب بیایند که به صورت خلاصه باید گفت که هر هفته حداقل باید رفت و آمد شغلی داشته باشند و مستمر باشد؛ اینجور افراد نمازشان شکسته نیست و باید تمام بخوانند و روزه خود را باید در ماه مبارک رمضان بگیرند و به اینها کثیرالسفر می گویند؛ البته نکات ریز و دقیقی در فتاوای مراجع عظام تقلید وجود دارد که گاهی در این نکات ریز و دقیق، نظراتشان متفاوت است؛ لذا توصیه می شود که هر شخصی در این مسئله به فتوای مرجع تقلید خود مراجعه کند.

به عنوان مثال یکی از سؤال ها این است که کثیرالسفر، چند روز در هفته لازم است سفر برون شهری داشته باشد؟ که برخی از مراجع می فرمایند سه روز؛ برخی می فرمایند کمتر از سه روز هم باشد و حتی هفته ای یک روز هم باشد کافی است که شخص حتما باید به رساله مرجع تقلید خود مراجعه کند تا نظر مرجع تقلید خود را به دست آورد.

اما افراد عادی؛ یعنی کسانی که سفر شغلی ندارند، اگر بعد از اذان ظهر از وطن خارج شوند، روزه آنان درست است و اگر قبل از اذان ظهر بیرون بروند و اذان ظهر را در جاده باشند، روزه آنان درست نیست؛ چراکه مسافر شده است.

البته اگر مسافر قبل از اذان ظهر از شهر خود خارج شده و بتواند قبل از اذان ظهر به جایی برسد که قصد ماندن ۱۰ روز را داشته باشد، می تواند روزه آن روز خود را ادامه دهد و یا کسی که مثلا با هواپیما از تهران که وطن اوست به مشهد می رود و مجدد قبل از اذان ظهر به تهران برمی گردد که روزه او درست خواهد بود؛ چون قبل از اذان ظهر برگشته است.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته