امام محمدباقر(ع) در یک روایت فرمودند امیرالمؤمنین(ع) در اولین روز ماه رمضان در مسجد کوفه سخنرانی کرد. پس خدا را به برترین، شریفترین و رساترین حمد کرد و او را به برترین ستایش، ثنا کرد و بر پیامبر خدا محمد(ص) درود فرستاد و فرمود:
ای مردم! این ماه، ماهی است که خداوند، آن را بر ماههای دیگر برتری داده است، مانند برتری ما اهلبیت بر دیگر مردم. و آن، ماهی است که درهای آسمان و درهای رحمت، در آن گشوده میشوند و درهای آتش در آن بسته میشوند. و ماهی است که در آن ندا شنیده میشود و دعا مستجاب میشود و گریه مورد ترحّم قرار میگیرد.
«أیُّهَا النّاسُ، إنَّ هذَا الشَّهرَ شَهرٌ فَضَّلَهُ اللهُ عَلى سائِرِ الشُّهورِ کَفَضلِنا أهلَ البَیتِ عَلى سائِرِ النّاسِ؛ و هُوَ شَهرٌ یُفَتَّحُ فیهِ أبوابُ السَّماءِ و أبوابُ الرَّحمَهِ، و یُغَلَّقُ فیهِ أبوابُ النِّیرانِ؛ و هُوَ شَهرٌ یُسمَعُ فیهِ النِّداءُ، و یُستَجابُ فیهِ الدُّعاءُ، و یُرحَمُ فیهِ البُکاءُ
ماهی است که در آن، شبی وجود دارد که فرشتگان از آسمان فرود آمده، بر مردان و زنان روزه دار، به اذن پروردگارشان تا طلوع سپیده سلام میدهند و آن شب، “شب قدر” است . دو هزار سال پیش از آن که آدم علیهالسلام آفریده شود، ولایت من در آن شب، مقدّر شد. روزه گرفتن آن، برتر از روزه داری هزار ماه است و عمل در آن، برتر از عمل در هزار ماه است.
و هُوَ شَهرٌ فیهِ لَیلَهٌ نَزَلَتِ المَلائِکَهُ فیها مِنَ السَّماءِ؛ فَتُسَلِّمُ عَلَى الصّائِمینَ وَالصّائِماتِ بِإِذنِ رَبِّهِم إلى مَطلَعِ الفَجرِ، و هِیَ لَیلَهُ القَدرِ؛ قُدِّرَ فیها وِلایَتی قَبلَ أن خُلِقَ آدَمُ علیهالسلام بِأَلفَی عامٍ، صِیامُ یَومِها أفضَلُ مِن صِیامِ ألفِ شَهرٍ، وَالعَمَلُ فیها أفضَلُ مِنَ العَمَلِ فی ألفِ شَهرٍ
ای مردم! خورشید ماه رمضان بر مردان و زنان روزه دار، با رحمت میتابد و ماه آن با رحمت بر آنان نورافشانی میکند و هیچ روز و شبی از این ماه نیست، مگر آن که پروردگار متعال، بر سر این امّت، نیکی می افشاند. پس هر کس از ریزش نعمت الهی ذرّهای بهره مند شود، در روز دیدارش با خدا، نزد خداوند گرامی خواهد بود و هیچ بندهای نزد خدا گرامی نشود، مگر آن که خداوند، بهشت را جایگاه او قرار میدهد.
أیُّهَا النّاسُ ، إنَّ شُموسَ شَهرِ رَمَضانَ لَتَطلُعُ عَلَى الصّائِمینَ وَالصّائِماتِ ، وإنَّ أقمارَهُ لَیَطلُعُ عَلَیهِم بِالرَّحمَهِ ، وما مِن یَومٍ ولَیلَهٍ مِنَ الشَّهرِ إلاّ وَالبِرُّ مِنَ اللّه ِ تَعالى یَتَناثَرُ مِنَ السَّماءِ عَلى هذِهِ الاُمَّهِ ، فَمَن ظَفِرَ مِن نِثارِ اللّه ِ بِدُرَّهٍ کَرُمَ عَلَى اللّه ِ یَومَ یَلقاها ، وما کَرُمَ عَبدٌ عَلَى اللّه ِ إلاّ جَعَلَ الجَنَّهَ مَثواهُ.
بندگان خدا! این ماه شما، همچون دیگر ماهها نیست. روزهایش برترین روزهاست و شبهایش برترین شبها و ساعاتش برترین ساعات است. آن، ماهی است که شیطانها در آن در بند و زندانیاند؛ ماهی که خداوند در آن، روزیها و اجلها را میافزاید و میهمانان خانهاش را مینویسد؛ ماهی که اهل ایمان با آمرزش و رضای الهی، با شادی و نعمتهای الهی و با خشنودی فرمانروای دادگر و توانا، پذیرفته میشوند.
عِبادَ اللّه ِ ، إنَّ شَهرَکُم لَیسَ کَالشُّهورِ ؛ أیّامُهُ أفضَلُ الأَیّامِ ، ولَیالیهِ أفضَلُ اللَّیالی ، وساعاتُهُ أفضَلُ السّاعاتِ ؛ هُوَ شَهرٌ الشَّیاطینُ فیهِ مَغلولَهٌ مَحبوسَهٌ ؛ هُوَ شَهرٌ یَزیدُ اللّه ُ فیهِ الأَرزاقَ وَالآجالَ ، ویَکتُبُ فیهِ وَفدَ بَیتِهِ ؛ وهُوَ شَهرٌ یُقبَلُ أهلُ الإِیمانِ بِالمَغفِرَهِ وَالرِّضوانِ ، وَالرَّوحِ وَالرَّیحانِ و مَرضاهِ المَلِکِ الدَّیّانِ.
ثبت دیدگاه