در دومین روز ماه مبارک رمضان از خداوند میخواهیم که ما را به خشنودیش نزدیک کند و توفیق خواندن آیات قرآن را به ما بدهد.
به گزارش ایسنا، در دعای روز دوم ماه مبارک رمضان میخوانیم: «اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ و جَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ و نَقماتِکَ و وفّقْنی فیهِ لقراءهِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین: خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوی خوشنودیت و برکنارم دار در آن از خشم و انتقامت و توفیق ده مرا در آن برای خواندن آیات قرآن به رحمت خودت ای مهربانترین مهربانان».
مرحوم آیتالله مجتهدی تهرانی در تفسیر دعای این روز میگوید:
«خدایا کاری کن که به خدایی و خداییت نزدیک شویم، اگر ما خودمان و دلمان را با خدا سنجیم، باید ما هم از خدا راضی باشیم. اگر از خدا راضی باشیم یعنی خدا هم از ما راضی است، اما گاهی میبینیم مشکل داریم، مریضی داریم، گرفتاری داریم، اگر گوشه دلمان از خدا راضی هستیم، خداوند هم از ما راضی است. ولی اگر ته دلمان از خدا راضی نباشیم خداوند هم از ما راضی نیست و هستند بسیاری از افرادی که در دنیا نماز میخوانند اما در نمازشان به یاد خدا نیستند و اگر میخواهیم حضور قلب پیدا کنیم، بهتر است در حال قیام به مهر نگاه کنیم در سجود به دو قسمت پا و در قنوت به کف دستهایمان نگاه کنیم تا تمرکز داشته باشیم و دلمان به سمت خود او باشد.
گناهکاران باید از گناهشان استغفار کنند و عابدان از عبادتهایشان که ممکن است درست به جا نیاوردهاند، طلب استغفار نمایند. همیشه که نباید فقط از گناهان استغفار کرد، بسیاری از افراد نماز میخوانند اما در نمازهایشان حضور قلب ندارند و حتی برای آن هم باید استغفار کنند و خداوند تعجب میکند از بنده ای که نماز میخواند و میداند در مقابل چه خدای بزرگ و خوبی ایستاده است، اما باز هم نمازش را بدون حضور قلب میخواند و بسیار گناهکار است.»
ثبت دیدگاه