ماه رمضان در چین

با فرا رسیدن رمضان، مقامات مذهبی هر محل، مسلمان را آگاه کرده و آموزش احکام رمضان را آغاز می کنند.
مسلمانان چین در طی این ماه با تاکید و وسواس بسیاری به انجام فرائض دینی می پردازند و نماز شبی که می خوانند بسیار مفصل است.
این نماز شامل ۲۰ رکعت است که به طور جماعت خوانده می شود و پس از هر رکعت دعای یا مقلب القلوب خوانده می شود. قرائت قرآن و شب زنده داری در شب های قدر اهمیت ویژه ای دارد.هنگام افطار چای، شیرینی و خرما خورده میشود که از جمله خوراکی های پر برکت محسوب می شوند.
حدود سی میلیون نفر از یک میلیارد و چهارصد میلیون جمعیت چین را مسلمانان تشکیل می‏ دهند. سهم شیعیان از این سی میلیون، حدود ده درصد است.
مردم مسلمان چین، قبل از ورود ماه مبارک رمضان خانه را تمیز می‏ کنند. مساجد را تمیز می‏ کنند و در مسجد جمع می‏ شوند و امام جماعت راجع به اعمال این ماه و وظایف روزه داران صحبت می‏ کند. آموزش زبان عربی، عقاید و احکام به علاوه نماز طراویح از جمله برنامه‏ هایی است که در این ماه اضافه می‏شود.
در هر محله ه‏ای یک مسجد هست که قبل از اذان، قرآن و دعا پخش می‏ کند و مردم با همان صدا بیدار می‏‎شوند. افطار هم همین طور.
جوان ها و اکثر پیرمردها به مسجد می‏‎روند و همانجا افطار می‏ کنند در طول ماه مبارک مساجد افطاری می‏ دهند. معمولاً مسلمانان اول افطار می‏ کنند؛ با چای، نان و یا خرما. بعد از نماز هم شام می ‏خوردند.
در کنار هر مسجد، یک کتاب فروشی هم هست. در ماه مبارک کتاب‏ های حدیثی درباره ماه رمضان می ‏فروشند.
برخی مسلمانان آنجا می‏ گویند هرکس روز چهاردهم و بیست و هفتم این ماه را روزه نگیرد، کور می‏ شود. که منظور کوری چشم دل است، اما بعضی‏ ها فکر می‏ کنند کوری چشم سر مراد است. برخی مسلمانان هم در برخی مناطق چین هستندکه در ماه مبارک رمضان گوشت خوک نمی‏ خورند، و همین نخوردن گوشت خوک را روزه گرفتن می‏دانند.
مسلمانان در شب بیست و هفتم ماه مبارک تا صبح در مساجد مشغول عبادت هستند.
در روز عید فطر مسلمانان لباس نو می‏ پوشند، غسل می‏ کنند، برخی عطر می ‏زنند و به مسجد می‏ روند. بعد از نماز هم به قبرستان می ‏روند و برای مردگان طلب مغفرت می‏ کنند. در این روز زنان در خانه غذایی می‏ پزند که به چینی « یوشاسنجزگواتز » می‏ گویند. نوعی حلوا و یا کیک است. از روز عید فطر تا سه روز بعدش هم مردم به دیدار یکدیگر می‏ روند.