مرحوم علامه طباطبایی در توصیف سیره مرحوم قاضی می‌فرمایند که در دهه اول و دوم ماه رمضان، جلسات تعلیم و تدریس برپا بود. اما در دهه سوم، قاضی به طور کامل از دیدگاهها نمایان نمی‌شد و در لحظات پایانی این ماه به عبادت و انس با خدا اختصاص می‌یافت.
دهه آخر ماه مبارک رمضان فرصتی است تا با بهینه‌ترین شکل ممکن، دمی راز و نیاز با خداوند را تجربه کنیم. سیره مرحوم قاضی، به عنوان یک الگو در این ایام مقدس، گواهی بر اهمیت و معنویت این روزهاست.
مرحوم علامه طباطبایی درباره سیره مرحوم قاضی می فرمودند:
در دهه اوّل و دوّم ماه رمضان، مجالس تعلیم و انس در شبها بود؛ در حدود چهار ساعت از شب گذشته شاگردان بمحضر ایشان میرفتند.
دو ساعت مجلس طول میکشید. ولی در دهه سوّم، مجلس تعطیل بود و مرحوم قاضی دیگر تا آخر ماه رمضان دیده نمیشدند؛ و هر چه شاگردان بدنبال ایشان میگشتند در نجف، در مسجد کوفه، در مسجد سهله، و یا در کربلا، ابداً اثری از ایشان نبود و این رویّه مرحوم قاضی در همه سال بود تا زمان رحلت.
منبع: مهر تابان، ص۲۶ و ۲۷.
ثبت دیدگاه