رمضان میرود، ماهی برتر از هزار ماه، ماهی که در صحیفه سجادیه و در دعای وداع با ماه رمضان میخوانیم «سلام بر تو یاوری که ما را در مبارزۀ با شیطان یاری داد و رفیقی که راههای احسان را هموار و آسان ساخت».
یکماه مهمان سفره و خوان نعمت الهی بودیم و این ماه که برتر از هزار ماه است به اتمام رسید. سفرههای سحر و افطار را جمع میکنیم و دلتنگ روزهای روزهداری و شبهای احیا رمضان را بدرقه میکنیم و چشم امید از درگاه باریتعالی داریم تا سال دیگر نیز بتوانیم مهمان این میزبان مهربان باشیم.
دعای وداع با ماه مبارک رمضان که از زبان امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه، بهترین زبان حال وداع با ماه مبارک و پربرکت رمضان است به ویژه آنجا که فرموده «السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ؛ سلام بر تو یاوری که ما را در مبارزه با شیطان، یاری داد و رفیقی که راههای احسان را، هموار و آسان ساخت».
دعای وداع با رمضان از زبان این امام همام ابتدا با تهیت و عرض ارادت به باریتعالی آغاز میشود و سپس به بیان فضایل ماه مبارک رمضان میپردازد و در پایان با بیان توبه و درخواست برکت ماه مبارک رمضان برای همه روزهای سال ادامه پیدا میکند.
امام سجاد(ع) عید فطر را جلب کنندهترین روز نسبت به بخشش و محو کنندهترین زمان برای گناه عنوان کرده و در فرازی از این وداع میفرماید: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَیْرِ یَوْمٍ مَرَّ عَلَیْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِیَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ؛ خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مصیبت از دست رفتن رمضانمان را جبران کن و روز عید و فطرمان را بر ما مبارک فرما و آن را از بهترین روزهایی که بر ما گذشته قرار ده، جلب کنندهترین روز نسبت به بخشش و محو کنندهترین زمان برای گناه و معاصی پنهان و آشکارمان را بیامرز».
چقدر خوب است که معنویت کسب شده در این ماه مبارک را تا سال بعد در همه زوایای زندگی خود حفظ کرده و ادامه دهیم و طبق قول امام سجاد(ع) در دعای وداع با رمضان «اللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِی شَرَّفْتَنَا بِهِ؛ ما اهل این ماهیم که ما را به سبب آن شرافت و بزرگی بخشیدی».
تا شاید توبه ما قبول درگاه الهی باشد و محبت باریتعالی در قلبهایمان جای گیرد همانطور که امام سجاد(ع) در این وداع از درگاه احدیت خواستار بود «وَ اجْعَلْنَا عِنْدَکَ مِنَ التَّوَّابِینَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَکَ، وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَهَ طَاعَتِکَ، یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ؛ و ما را نزد خود از توبهکنندگانی که محبّتت را بر آنان ضروری و مقرر کردی و بازگشت به طاعتت را از ایشان پذیرفتی، قرار ده؛ ای عادلترین عادلان».
سعیده مصطفوی