فضائل قرائت دعای مجیر در ایام‌البیض ماه رمضان

دعای مجیر از جمله دعاهای پر فضیلتی است که قرائت آن در ایام البیض ماه مبارک رمضان وارد شده است.
در بین ادعیه، دعای مجیر از جایگاه بلندی برخوردار بوده و از حضرت محمد(ص) نقل شده است. در واقع این دعا را جبرئیل برای آن‏ حضرت زمانی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بودند آورد. همین‌طور این دعا را کفعمی در «بلد الامین» و «مصباح» ذکر و به فضیلت آن اشاره کرده است، از جمله این که تلاوت کردن این دعا در «ایام البیض» ماه رمضان سبب آمرزش گناهان می‏‌شود، اگر چه به عدد دانه‏‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد، علاوه بر این تلاوت دعای مجیر برای شفای‏ مریض و ادای دین و بی‌‏نیازی و توانگری و رفع غم و اندوه مفید است.

یکی از دعاهای بسیار معروف که در بررسی سند آن تنها مرحوم ابراهیم کفعمی این دعا را در بین کتب حدیثی و دعایی ما، در مصباح و بلدالامین که از منابع مشهور ادعیه شیعه هستند، یادآوری کرده است، دعای مجیر است و در دیگر کتاب‌های حدیثی غیر از این دو منبع نقلی از این دعا وجود ندارد. همه نقل قول هایی که در ارتباط با دعا، توصیه یا بیان احکام از ائمه معصومین(ع) وارد شده، نخست با ملاک‌ها و معیارهای عقلی سنجیده می‌شود و در صورت داشتن تعارض با عقل، آن متن رد می‌شود، اما در مورد دعای مجیر که مرحوم شیخ عباس قمی هم آن‌را به تبعیت از کفعمی در مفاتیح‌الجنان ذکر کرده است خواندن متن دعا می‌تواند پاسخی تماماً متقن و معین به ما بدهد.

هر کس ۱۰بار دعای مجیر را بخواند خداوند وی را بر بُراقی( مَرْکبی) از نور که زینی از زِبَرجَد سبز دارد، سوار می‌کند تا در برابر خداوند بایستد. اهل محشر گمان می‌کنند یکی از پیامبران خداوند تعالی است. هر کس بر دشمنی دعای مجیر را بخواند منکوب شود.

مضامین دعای مجیر آشنا سراسر اسامی و نام‌های مقدس خداوند است که انسان خدا را به صاحب این اسامی در آن قسم می‌دهد و به خدا در هر فراز از دعا خطاب می‌گوید من به تو پناه می‌برم ای کسی که پناه تمامی پناه جویان هستی در هر بند از دعا نیز بعد از اسماء حسنی ذات باری تعالی عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ» تکرار می‌شود. این ذکرها و پناه‎جویی، شبیه یک پاک‎کن قوی است که سبب می‌شود همه آثار و آلودگی‌هایی که در طول عمر در قلب و روح آدمی نشسته است را از بین ببرد.

پیامبر رحمت(ص) فرمودند: برای این که بیماری‌ها و سختی‌ها از شما دور شود، مرتب مضامین دعای مجیر را تکرار کرده و بر زبان جاری کنید. این دعا مثل شفابخش‌ترین دارویی است که سبب می‌شود روح انسان را جلا دهد و جسم از آن جا نیز تابع روح آدمی است، در صورتی که کسی از نظر روحی سالم باشد از نظر جسمی هم سالم خواهد بود.

کسی که دعای مجیر را بخواند نمی‌تواند غیر از خداوند را به‌شمارد. پس در صورتی‌که دریاها مُرکب و درختان قلم و انسان‌ها و جِنیان و فرشتگان نویسنده شوند، نمی‌توانند ثواب خواننده این دعا را بشمارند.

از دیگر ویژگی‌های مهم «دعای مجیر» این است که انسان در پیشگاه خداوند بارها به زبان می‌آورد که جز خالق یکتا پناهگاهی ندارد، بدین ترتیب قرب به او، تنها پناه است.چنانچه دعای مجیر با اخلاص بر کوهی خوانده شود خداوند آنرا مُنهَدم نموده و با زمین یکسان می‌کند.

از دیگر فضائل دعای مجیر این است که افراد مقروض هنگامی که به برترین پناهگاه عالم که همگی از او استمداد می‌طلبند، پناه می‌برند طبعاً خداوند نیز به روی آن‌ها ابواب رحمت خود را می‌گشاید. زمانی که انسان گناه و معصیت پروردگار خویش را انجام می‌دهد به تحقیق که آن معصیت و گناه بر ظاهر و باطن انسان اثر سویی می‌گذارد.

در روایات است که لکه سیاهی با انجام هر گناهی بر قلب انسان می‌نشیند که با مرور زمان و انجام گناهان بیشتر بر آن لکه سیاه افزوده شده و سبب سیاه شدن دل انسان می‌شود، به طوریکه نمی‌تواند سایر حقایق الهی را بشنود و به مخالفت با آنان می‌پردازد. پس انسان برای آن که از آلودگی‌های گناهان پاک و طاهر شود باید از یگانه آفریدگار عالم مدد بجوید و از او درخواست بخشایش گناهانش را کند تا از آلودگی‌ها نیز رهایی یابد به دلیل آن که انسان تنها با آمرزش و غفران الهی از پلیدی‌ها و زشتی‌های گناه پاک می‌شود.

از دیگر فضائل دعای مجیر، برطرف شدن غم و اندوه و کدورت‌ها از وجود انسان است. کسی که دعای مجیر را بخواند، صاحب این دعا را فردی عادی نمی‌داند و نمی‌بیند بلکه وی معتقد است که این دعا از آسمان نازل شده و از مصدر فیض است.

بدین ترتیب آن زمان که انسان به این مصدرو منبع فیض در عالم تکیه می‌کند، اصولا بزرگ‌ترین تکیه گاه روحی خود در عالم وجود را یافته است و طبیعی است که تمام غم‌ها، اندوه‌ها و کدورت‌ها را با یاد و ذکر او فراموش می‌کند. آنچنان که قرآن کریم می‌فرماید: «أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».

پیامبراکرم(ص) فرمودند: هر کس ۱۰ بار دعای مجیر را بخواند من ضامنم که خداوند او را به آتش جهنم عذاب نکند.