روزه‌داری در ماه مبارک رمضان از واجبات دینی و از توصیه‌های خداوند متعال بوده و طبق حدیثی از امام هادی( ع)، خداوند متعال روزه را واجب کرده تا غنی حس گرسنگی را بچشد و سپس بر فقیر مهر ورزد.
اهمیت روزه و روزه‌داری به حدی است که آیات و همچنین احادیث بسیاری در باب کم و کیف آن وارد شده و برخی از احادیث نیز بر “اخلاق روزه‌داری” تاکید کرده و ویژگی‌های روزه واقعی را بیان کرده‌اند.
امام علی(ع) در باب روزه‌داری فرموده‌اند: روزه پرهیز از حرام‌ها است همچنانکه شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می‌کند و در حدیث دیگری نیز بیان کرده‌اند: روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
ایشان در حکمت ۱۴۵ نهج‌البلاغه نیز تاکید کرده‌اند: چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد و چه بسا شب زنده داری که از نمازش جز بی‌خوابی و سختی سودی نمی‌برد.
این سخنان گهربار بر اخلاق روزه‌داری و روزه واقعی تاکید دارند تا روزه داران در ماه مبارک رمضان علاوه بر امورات مباح مثل خوردن و آشامیدن، از محرمات و رفتارهای ناپسند نیز خودداری کنند و صرفا به روزه بدن اکتفا نکنند.
امام صادق(ع) در این باب فرموده‌اند: آنگاه که روزه می‌گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند (یعنی از گناهان پرهیز کند). ایشان در حدیث دیگری روزه را به صبر معنا کرده و می‌فرمایند: خداوند عزو جل که فرموده است: از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است.
یک کارشناس مسائل مذهبی در این خصوص به ایسنا گفت: روزه گرفتن به عنوان یکی از واجبات دینی، برگرفته از احکام دین و تلفیقی از مباحث اخلاقی و تقویت اراده و … است.
حجت الاسلام جلیل جلیلی افزود: در ماه مبارک رمضان نیز با این‌که فرد روزه دار امکان خوردن و آشامیدن داشته و اسباب مبطلات روزه هم در دسترس دارد، اما خودداری و خودکنترلی می‌کند تا دستور خداوند متعال را انجام دهد.
وی افزود: در حقیقت روزه‌داری و پرهیز از خوردن، آشامیدن و…، سکوی پرتابی است تا شخص بتواند در امور روزمره و زندگی خود، ترک محرمات را نیز تمرین کرده و اراده‌اش در این رابطه تقویت شود.
وی با بیان این‌که روزه‌داری زمینه برای تقویت اراده ترک کارهای ناپسند در زندگی روزمره است، اظهار کرد: روزه حقیقی یعنی در کنار ترک برخی امور مباح چون خوردن و آشامیدن، ترک محرمات را نیز تمرین کنیم.
مسئول نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه پیام نور آذربایجان شرقی، تاکید کرد: اگر روزه هستیم باید هیجانات خود را کنترل کرده و دچار خشم و غصب نشویم؛ همچنین عصبانیت خود را نیز کنترل کرده و محرماتی چون غیبت، تهمت، دروغ و… را نیز ترک کنیم.
وی خاطرنشان کرد: روزه‌داری که این‌گونه باشد و روزه‌اش، منجر به تقوا و خودسازی وی شود، بعد از اتمام ماه مبارک رمضان نیز پرهیزکاری و بندگی‌اش در اطلاعات از خداوند متعال، تمام نخواهد شد.
منابع احادیث: بحار ج ۹۳ ص ۲۴۹، غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح ۸۰ و الکافی ج ۴ ص ۸۷، ح ۱٫
ثبت دیدگاه