همه افراد دارای ضعیف چشمی از جمله دوربینی، نزدیک‌بینی، آستیگمات و سایر موارد می‌توانند، روزه بگیرند اما روزه‌داری در افرادی که دارای نمره چشم هشت به بالا هستند، به علت نازکی شبکیه و احتمال افزایش خطر پارگی آن، مجاز به روزه‌داری نیستند.
«ملیحه فتحی» در گفت‌وگو با ایسنا، به بیان اثرات روزه‌داری بر روی بیماری‌های چشمی در ماه مبارک رمضان پرداخت و گفت: روزه‌داری روی سلامت چشم و سیستم بینایی افراد به طور کلی تأثیرات منفی زیادی ندارد لذا نمی‌توان افراد دارای ضعیف بینایی را از روزه‌داری منع کرد.
این اپتومتریست ادامه داد: افرادی که دارای انواع ضعیف بینایی نظیر دوربینی، نزدیک‌بینی، آستیگمات و تنبلی چشم هستند، مجاز به روزه گرفتن هستند مگر این که شماره هر یک از چشم‌های فرد بیشتر از نمره ۸ باشد که در این صورت به علت نازکی شبکیه و احتمال تغییر در نمره چشم و افزایش خطر پارگی شبکیه، توصیه می‌شود قبل از اقدام به روزه‌داری با پزشک مشورت شود.
خطر خونریزی و انسداد رگ های شبکیه
فتحی با تأکید بر این که افراد دارای سابقه خونریزی یا انسداد رگ‌ها در شبکیه نیز بهتر است که روزه نگیرند، خاطرنشان کرد: خونریزی یا انسداد رگ‌های شبکیه بیشتر در افراد دارای بیماری فشارخون رخ می‌دهد چرا که روزه گرفتن موجب افت فشارخون و کم‌آبی بدن در طول روز شده و خطر خونریزی شبکیه را بیشتر می‌کند.
وی در رابطه با تأثیر روزه بر بیماری خشک چشم نیز گفت: برای افراد دارای خشکی چشم از نوع خفیف تا متوسط که دارو استفاده می‌کنند، روزه‌داری هیچ منعی ندارد و این افراد تنها ممکن است در ساعات پایانی روز و نزدیک به افطار دچار علائمی همچون سوزش چشم شوند که بلافاصله پس از افطار این موضوع برطرف می‌شود.
تأمین آب کافی بدن از افطار تا سحر
این اپتومتریست ادامه داد: مبتلایان به خشکی چشم شدید تا خیلی شدید که به تشخیص پزشک باید درمان آنان ادامه داشته باشد، نباید روزه بگیرند یا اگر پزشک اجازه روزه‌داری به آنان می‌دهد باید جوانب احتیاط را کاملاً رعایت کنند و در وعده افطار تا سحر ضمن مصرف میوه و سبزی‌های دارای ویتامین، آب کافی که بدن در طول شبانه‌روز نیاز دارد را بنوشند، در غیر این صورت ممکن است روزه‌داری برای آنان آسیب‌های جبران‌ناپذیری همراه داشته باشد.
فتحی اضافه کرد: روزه‌داری برای افراد مبتلا به آب‌سیاه یا گلوکوم هم توصیه نمی‌شود مشروط به این که داروهایی که مصرف می‌کنند بتواند فشار چشم را کنترل کرده و چشم آنان هیچ نوساناتی در طول روز نداشته باشد.
وی یادآور شد: فردی که در اثر آب‌سیاه دچار آسیب عصب بینایی شده، در بینایی مشکل دارد و پزشک هم تأیید کرده که عصب بینایی در حال خراب شدن است، نباید روزه بگیرد چرا که روزه‌داری موجب می‌شود تخریب عصب بینایی بیشتر شده و سلول‌های شبکیه بیش از پیش آسیب ببیند و باقیمانده بینایی هم از بین برود.
مبتلایان به آب سیاه حاد روزه نگیرند
این کارشناس با بیان این که مبتلایان به نوع حاد آب‌سیاه نیز نباید روزه بگیرند، افزود: این‌گونه افراد تنها درصورتی که فشار چشم تحت کنترلی دارند مشروط بر این که حداقل هر ۱۰ روز یک‌بار به پزشک مراجعه کنند، می‌توانند روزه‌داری کنند.
فتحی مبتلایان به بیماری آب‌مروارید را تنها درصورتی که مرحله جراحی نرسیده‌اند مجاز به روزه‌داری دانست و اظهار کرد: روزه گرفتن روی آب مروارید هیچ تأثیری ندارد اما اگر پزشک تشخیص به جراحی دهد روزه گرفتن موجب می‌شود تا اندازه‌گیری‌ها دچار اختلاف شده و لنزی که قرار است در چشم فرد قرار گیرد، از امر روزه‌داری متأثر شود.
وی ضمن توصیه به موکول شدن عمل‌های جراحی لیزیک، پی‌آرکی و عمل‌های مربوط به صفر کردن نمره چشم و برداشتن عینک به بعد از ماه رمضان، ابراز کرد: استفاده‌کنندگان از لنزهای تماسی نیز بهتر است، ساعات استفاده از لنز در طول روزهای ماه رمضان را به حداقل سه تا چهار ساعت رسانده و عدسی‌های زیبایی نیز حذف شود.
فتحی در پایان ذکر این نکته را ضروری دانست که در پایان ماه مبارک رمضان به علت افت سطح قند خون و کم شدن آب بدن، امکان تغییر بسیار نامحسوسی در نمره چشم وجود دارد که بعد از ماه مبارک به حالت اولیه بازگشته و جای نگرانی برای روزه‌داران نیست.
ثبت دیدگاه