آیه ۹۸ سوره نحل -که درباره «استعاذه» و پناه بردن به خدا از شرّ شیطان است- را «آیه استعاذه» می‌گویند:
«فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
پس هنگامی که قرآن می خوانی از شیطان رانده شده به خدا پناه ببر.
شیخ طوسی می گوید: مخاطب این آیه، پیامبر صلی الله علیه وآله است، ولی مرادش جمیع مکلّفان است که هرگاه خواستند قرآن بخوانند به خداوند پناه ببرند.
«استعاذه» به معنای پناه خواستن و عبارت آن این است: «أعوذ بالله من الشیطان الرجیم». برخی به صورت‌های دیگری نیز گفته‌اند، مانند: «اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم».
بنابر نصّ قرآن کریم، استعاذه پیش از قرائت قرآن توصیه شده؛ همچنین گفتن آن پیش از شروع قرائت در نماز نیز سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله بوده است.
ثبت دیدگاه