در روایات متعدد آمده است که از شب اول ماه مبارک رمضان، درب‌های آسمان‌ها گشوده می‌شود و تا آخرین شب این ماه مبارک بسته نمی‌شود. این اشاره به همان معناست که حجاب‌ها برداشته می‌شود و ارتباط معنوی بنده با خالقش تسهیل می‌گردد. در حقیقت، این ارتباط چنان نزدیک و صمیمی است که گویی خداوند در کنار بنده حاضر است.
مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی در یکی از جلسات اخلاق خود به موضوع «ارتباط ویژه بنده با خدا در ماه رمضان» پرداختند که تقدیم شما فرهیختگان می شود.
روایات متعددی از معصومین علیهم‌السلام درباره‌ی اهمیت دعا و استغفار در ماه مبارک رمضان به ما رسیده است.
امام علی علیه‌السلام در حدیثی ارزشمند می‌فرمایند: «علیکم فی شهر رمضان بکثره الدعاء و الاستغفار؛ بر شما باد در ماه رمضان به زیاد دعا کردن و طلب آمرزش نمودن.»
همچنین در خطبه‌ای که از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله قبل از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان نقل شده، ایشان به «دعای مستجاب» اشاره کرده‌اند.
* ارتباط معنوی در ماه رمضان: بررسی اهمیت دعا و استغفار
این تعبیر بیانگر آن است که در ماه مبارک رمضان، حجاب‌های میان بنده و پروردگار برداشته می‌شود و دعاهای ما بدون معطلی بررسی شده و در اجابت آن‌ها تسریع می‌گردد.
این تعبیر صرفاً یک احساس ساده‌انگارانه نیست، بلکه واقعیتی است که در روایات به آن تصریح شده است.
به تعبیری، هر گره کوری که بنده داشته باشد، در ماه مبارک رمضان با پروردگارش در میان می‌گذارد و خداوند آن را می‌گشاید.
در روایات متعدد آمده است که از شب اول ماه مبارک رمضان، درب‌های آسمان‌ها گشوده می‌شود و تا آخرین شب این ماه مبارک بسته نمی‌شود.
این اشاره به همان معناست که حجاب‌ها برداشته می‌شود و ارتباط معنوی بنده با خالقش تسهیل می‌گردد.
در حقیقت، این ارتباط چنان نزدیک و صمیمی است که گویی خداوند در کنار بنده حاضر است.
اگرچه بنده قادر به دیدن خداوند نیست، اما خداوند او را می‌بیند؛ اگرچه بنده شاید نتواند سخن خداوند را بشنود، اما خداوند کلام او را می‌شنود.
چه بسا بنده نتواند دردهای خویش را به درستی بیان کند، اما خداوند بهتر از خود او، از حال و نیازهایش آگاه است.
ثبت دیدگاه