حضرت امام رضاعلیه السّلام از پدر گرامی خود و او از پدران بزرگوارش، و آنان هم از امیرالمؤمنین علی علیه السّلام نقل کرده‌اند که یکی از روزهای آخر ماه شعبان و در آستانۀ ماه رمضان پیامبر خدا، خطاب به ما، خطبۀ مهمی خواندند و فرمودند:
«اى مردم! همانا ماه خدا، همراه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روى آورده است؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه‌هاست و روزهایش برترین روزها، شب‌هایش برترین شب‌ها و ساعاتش برترین ساعات است.
ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده‌اید.
نفَس‌هایتان در آن، تسبیح است، خوابتان در آن، عبادت، عملتان در آن، پذیرفته و دعایتان در آن، مورد اجابت است.
پس با نیّت‌هاى راست و دل‌هاى پاک، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه‌دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش، توفیقتان دهد، چرا که بدبخت، کسى است که در این ماه بزرگ، از آمرزش الهى محروم بماند.
با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید. به نیازمندان و بینوایانتان صدقه دهید.
به بزرگان خود احترام و بر کوچک‌هایتان ترحّم و به بستگانتان نیکى کنید.
زبانتان را نگه دارید، چشم‌هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، بپوشانید.
گوش‌هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست، فرو بندید.
به یتیمان مردم محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند.
از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید.
در هنگام نمازها، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید، که آن هنگام (وقت نماز)، برترینِ ساعت‌هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى‌نگرد و هر گاه با او مناجات کنند، پاسخشان مى‌دهد و چون او را صدا بزنند، جوابشان مى‌گوید و چون او را بخوانند، اجابتشان مى‌کند.
اى مردم! جان‌هاى شما در گرو کارهاى شماست، پس با آمرزش خواهىِ خود، آنها را آزاد سازید.
و پشت‌هاى شما از بار گناهانتان سنگین است، پس با طول دادن سجده‌‌هاى خود، آنها را سبک کنید، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى‌کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب] می‌ایستند، آنان را با آتش، هراسان نمی‌سازد.
اى مردم! هر که از شما در این ماه، روزه دارى را افطار دهد، پاداش او براى آن، نزد خدا، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست».
پس گفتند: اى پیامبر خدا! همه‌ی ما توانایى این کار را نداریم!
پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم فرمودند:
«خود را از آتش نگه دارید، هر چند با یک دانه خرما؛ خود را از آتش نگه دارید؛ هر چند با یک جرعه آب.
اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه، نیکو سازد، براى او وسیلۀ عبور از صراط خواهد بود، در آن روز که گام‌ها بر صراط مى‌لغزد.
و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت.
و هر کس در این ماه، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد، خداوند در روز دیدارش، غضب خویش را از او باز خواهد داشت.
و هر که در این ماه، یتیمى را گرامى بدارد، در روز دیدار، خداوند گرامى‌اش خواهد داشت.
و هر که در آن به خویشاوند خود نیکى کند، در روز دیدار، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد. و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد، خداوند در روز دیدار، رحمتش را از او قطع خواهد نمود.
و هر کس در آن، نماز مستحبّى بخواند، براى او دورى از آتش، نوشته می‌شود. و هر کس واجبى را در آن ادا کند، پاداش کسى را دارد که هفتاد واجب را در ماه‌هاى دیگر، ادا کرده است.
و هر کس در آن بر من زیاد صلوات فرستد، خداوند در روزى که وزنۀ اعمال، سبک مى‌شود، وزنۀ اعمال او را بیفزاید.
و هر کس در آن، آیه‌اى از قرآن تلاوت کند، پاداش کسى را دارد که در ماه‌هاى دیگر، ختم قرآن کرده است.
اى مردم! در این ماه، درهاى بهشت بازند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد. و درهاى دوزخ بسته‌اند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید. و شیطان‌ها در بندند، پس از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلّط نسازد.»
ثبت دیدگاه