حدیث روز
امام صادق (ع) می فرماید : هر كس در ماه رمضان صدقه اى بدهد ، خداوندْ هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند. ثواب الأعمال : ص ١٧١ ح ١٩

یکشنبه, ۱۳ آبان , ۱۴۰۳ Sunday, 3 November , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 3753 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 145×
صفحه اصلی » گروه » دسته‌بندی نشده
شب های رمضان؛ تمرین عبور از سیم خاردارهایِ نفس
  • ۲۰ فروردین ۱۴۰۱ ساعت: 1:05
  • شناسه : 14635
    بازدید 30
    0

    شب های سرشار از معنویت ماه ضیافت الهی، بی شک بهترین فرصت برای تمرین عبور از سیم خاردارهای هوای نفس است و خوشا به سعادت آنان که در این تمرین، آن قدر مهارت پیدا می کنند که در حد وُسع خویش، آگاهی پیدا می کنند از راز و رمز میهمانی حضرت حق. به گزارش خبرگزاری […]

    پ
    پ

    شب های سرشار از معنویت ماه ضیافت الهی، بی شک بهترین فرصت برای تمرین عبور از سیم خاردارهای هوای نفس است و خوشا به سعادت آنان که در این تمرین، آن قدر مهارت پیدا می کنند که در حد وُسع خویش، آگاهی پیدا می کنند از راز و رمز میهمانی حضرت حق.

    به گزارش خبرگزاری حوزه، واقعیت آن است که سیم خاردارهای متعددی از هواهای نفسانی، بسیاری از ما را احاطه کرده که عبور از آن ها پیش از هر چیز اراده ای قوی و مستمر می خواهد و البته توفیق عنایت شده از سوی ایزد منان نیز باید چاشنی کار شود و این توفیق خود بی گمان ریشه در همان خواستن و استقامت ورزیدن در این مسیر دارد.

    یکی از نام های زیبای ماه رمضان، ماه توبه و انابه است و انابه به تعبیر رهبر معظم انقلاب یعنی “رجوع الی الله… یعنی بازگشت به سمت خدا… یعنی بازگشت از یک راه غلط، از یک کار غلط و از یک فکر غلط”

    بزرگان اخلاق و تهذیب به ما آموخته اند که رمضان، ماه آشتی با خداست و اصلاً خالق مهربان بساط این ضیافت را پهن کرده که ما به سوی او بیاییم پیش از آن که بر روی اعلامیه ترحیمِ مان بنویسند: “بازگشت همه به سوی اوست”

    آشتی با خدا البته واسطه می خواهد و چه واسطه ای بهتر از ثقلین که یادگار ماندگار رسول اکرم(ص) است و تمسک به آن ها تضمین بخش راه سعادت و عاقبت بخیری به شمار می رود.

    در این میان، گاهی ما دچار اشتباه محاسباتی می شویم از این منظر که آن چنان به طولانی بودن عمرمان مطمئن می شویم که آشتی با خدا را به عقب می اندازیم، غافل از آن که گاه آن چنان گذر زمان بر ما می گذرد و دیر می شود که برنگشته به سوی مهربان ترینِ مهربانان عالم، می میریم و در وادی “واحسرتا” سرگردان و نادم خواهیم بود.

    یکی از نویسندگان خوش ذوق چه زیبا نگاشته بود که؛ خدایا، من که جز امید به خوبی ات، چیزی ندارم. من که جز مهربانی ات، امیدی ندارم؛ پس مبادا مرا نبخشیده به آغوش مرگ بسپاری. مبادا عمرم تمام شود و دستم به رشته “توبه” نرسد.

    آن چه مهم است این که باید با دیده ی بارانی در موسم ضیافت الهی، قلب را نرم کرد که این نرمی و لطافت، زمینه ساز است برای روشن شدن راه هدایت.

    حُسن ختام این نوشتار را به فرازی از بیانات مقام معظم رهبری اختصاص می دهیم که فرمودند:”در ماه رمضان در حد توان خودمان باید مراقبت کنیم، رفتار خودمان را تصحیح کنیم؛ فکرمان را، قولمان را، عملمان را تصحیح کنیم؛ بگردیم اشکالاتش را پیدا کنیم، آن اشکالات را برطرف کنیم. این تصحیح در چه جهتی باشد؟ در جهت تقوا. در آیه‌ی شریفه‌ی روزه میفرماید: «لعلّکم تتّقون»؛ روزه برای تقواست. بنابراین، این تلاشی که در راه ماه مبارک رمضان انجام می گیرد، در جهت تقوا باشد”. (۲۷/۵/۱۳۸۹)

    ثبت دیدگاه

    • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در سایت منتشر خواهد شد.
    • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
    • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.