یک رویت گر هلال، در خصوص دلایل علمی رصد ماه های قمری گفت: تعداد شب و روز هر ماه قمری برابر با مدت زمان بین دو رویت متوالی ماه نو است.
سمانه ابوشهاب شامگاه سی و یکم اردیبهشت در اولین برنامه باشگاه نجوم پلاس مرکز آموزش نجوم ادیب اصفهان که به صورت وبینار آنلاین برگزار شد، اظهار کرد: رویت هلال ماه های قمری در مبحث فقه و نجوم از مباحثی است که برای همه مسلمانان مهم و دارای ارزش است.
وی با بیان اینکه هر سال در هنگام فرارسیدن ماه مبارک رمضان افراد زیادی علاقه مند به دانستن مبنی رویت هلال هستند، گفت: همواره سوالی مطرح است که چرا باوجود اینکه برنامه های کامپیوتری قادر به محاسبه تمام پدیده های نجوم در کمتر از ثانیه هستند، اما ماه رمضان با اختلاف در خصوص رویت ماه در کشورهای مختلف مواجه است؟
وی در پاسخ به این سوال گفت: در تقویم هجری قمری در کشورهای اسلامی، از ماه به منظور تعیین اعیاد و مناسبت های مذهبی استفاده می شود و تاریخ هر ماه با رویت هلال ماه نو در شامگاه روز ۲۹ یا سی ام ماه قبل تعیین می شود.
به گزارش ایسنا، این منجم آماتور ادامه داد: تعداد شبانه روزهای هر ماه قمری برابر با مدت زمان بین دو رویت متوالی ماه نو است. این نوع روش آغاز ماه پیش از اسلام بین اقوام سومری، بابلی و یهودی نیز رواج داشته است.
ابوشهاب با بیان اینکه پیش بینی وضعیت رویت پذیری هلال ماه نو قمری به مقادیر مشخصی بستگی دارد، توضیح داد: موقعیت ماه و خورشید، موقعیت جغرافیایی رصدگر و مقایسه آنها با معیارها و رکوردها در لحظه غروب خورشید روز ۲۹ ماه قمری از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی با تاکید براینکه هیچگاه ماه های قمری ۲۸ یا ۳۱ روز نیستند، دلیل آن را اینگونه گفت: مطابق حکم شرعی، اگر هلال ماه در شامگاه روز ۲۹ ماه رویت شود، ماه به پایان می رسد و فردا اول ماه بعد است و اگر رویت نشد ماه ۳۰ روز می شود. به همین دلیل هیچگاه ماه قمری ۲۸ یا ۳۱ روز نمی شود.
عکاس و رویت گر هلال افزود: در تقویم هجری قمری هلالی، برای توالی ماه های ۲۹ و ۳۰ روز، نظم و قاعده وجود ندارد.
ابوشهاب در مورد علت اختلاف در تقویم هجری قمری دلایل آن را مربوط به مسائل نجومی، انسانی و فقهی دانست و گفت: گاهی ممکن است از ماه نو گذشته باشد، اما فاصله ظاهری ماه و خورشید و یا همان جدایی زاویه ای این دو جرم به حدی کم باشد که در آسمان تشکیل نشود.
وی با بیان اینکه در کشورهای اسلامی از قواعد متفاوتی برای پیش بینی ماه استفاده می شود، اظهار کرد: مسئله رویت ماه یک پدیده انسانی است و عواملی همچون وضعیت جوی افق منطقه رصدی، نوع و قدرت ابزار مورد استفاده، میزان رطوبت و آلودگی هوای منطقه، ارتفاع از سطح زمین و قدرت و توانایی رصدگر بر رویت پذیری هلال اثرگذار است. همچنین وضعیت رویت پذیری در ماه مختلف مستقل از یکدیگر است و به طور جداگانه قابل بررسی است.
به گفته این رویت گر هلال برای رویت هلال باید پارامترهای علمی را محاسبه و با هم در نظر گرفت و اگر همه مقادیر بالای نمودار باشد، رویت ماه آسان خواهد بود و اگر پارامترها پایین نمودار، ماه قابل رویت نیست. در حالتی که نیمی از پارامترها بالا و نیمی دیگر پایین باشد، رویت ماه از نوع بحرانی است.
ثبت دیدگاه