رمضان در شیراز
شیرازی‌ها، آخرین جمعه ماه شعبان را کلوخ اندازون می‌گویند. در این روز رسم است که مردم به گردشگاه‌های اطراف شهر می‌روند و آن روز را با خوشی به شام می‌رسانند. چون باور دارند که ماه مبارک رمضان، ماه عبادت است و در این ماه تنها باید عبادت کرد.
از چند روز مانده به ماه رمضان، بعضی خانواده‌ها نذر دارند و افطاری می‌دهند و بیشتر مهمانی‌ها به شکل افطاری برگزار می‌شود. همچنین رسم است که پس از افطار، مردم به دید و بازدید می‌روند و گاهی تا وقت سحر دور هم می‌نشینند، صحبت می‌کنند و شب چره‌ای شامل رنگینک، زولبیا و بامیه می‌خورند.
در همین شیراز، خانواده‌هایی که دختری را شوهر داده باشند، در اولین ماه رمضان پس از عروسی، خود را موظف می‌دانند تا افطاری کاملی به نام �روز والون� تهیه کنند و همراه با گلی برای عروس بفرستند.
رمضان در مازندران
در استان مازندران مرسوم است افرادی که حاجتی داشته باشند، برای برآورده شدن آن، نذر ختم انعام می‌کنند و برای این کار از کسانی که در قرائت قرآن تبحر دارند، دعوت می‌کنند و هنگام خواندن قرآن، مقداری نمک، چند قرص نان و چند ظرف آب در سینی بزرگی می‌گذارند و در مجلس قرار می‌دهند و پس از خواندن سوره انعام، افراد روزه خود را با غذاهایی که در سینی قرار دارد، باز می‌کنند و نان‌های باقیمانده را به عنوان تبرک در سفره نان قرار می‌دهند تا برکت پیدا کند و در ادامه، صاحب مجلس سفره افطار را پهن می‌کند.
قدیم در مازندران رسم بود افرادی که فرزند پسر می‌خواستند، نذر می‌کردند که در طول ماه مبارک رمضان مردم را برای خوردن سحری بیدار کنند؛ به این صورت که یک ظرف حلبی خالی را به گردن خود می‌آویختند و با چوب به آن ضربه می‌زدند تا مردم برای سحری بیدار شوند که البته این رسم‌ها اکنون از بین رفته است.
نذر حلوا از دیگر نذورات مردم این منطقه است که در شب پانزدهم ماه مبارک رمضان و همزمان با میلاد حضرت امام حسن مجتبی(ع)، زنان به عنوان نذری، قند، چای، خرما و حلوا به مسجد می‌برند که این کار تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه دارد.
در مازندران مرسوم است کسانی که برای نخستین بار به سن تکلیف می‌رسند و روزه می‌گیرند، تا زمانی که از جانب بزرگ‌ترها به عنوان روزه سری هدیه‌ای نگیرند، افطار نمی‌کنند. معمولاً این هدایا شامل چادر نماز و طلاجات برای دختران، پول و انواع نقره جات قدیمی برای پسران است.
رمضان در خراسان
در خراسان و به ویژه در شهر بیرجند نیز مرسوم است کودکان و نوجوانان در ایام ماه رمضان در گروه‌های مختلف و تحت سرپرستی یک نفر به در منازل می‌روند و با خواندن شعرهایی، از صاحب‌خانه تقاضای شیرینی و خوردنی می‌کنند، شعرهایی که در این مراسم خوانده می‌شود به نام رمضانی مشهور است و معمولاً توسط سرگروه خوانده می‌شود.
ثبت دیدگاه