عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی گناه را علت اصلی سلب توفیقات دانست و گفت: تا معصیت در رفتار و کردار انسان وجود داشته باشد سلب توفیقات هم امر عجیبی نخواهد بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین «حمیدرضا بصیری» محقق علوم قرآن و حدیث و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، دربارۀ مضامین مطرح شده در دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان با بیان این مطلب که توفیق؛ فراهم شدن اسباب یک کار ثواب است، گفت: این توفیق اگرچه از طرف خداوند به انسانها عطا می‌شود، اما به طور معمول متناسب با ظرفیت‌ها و استعدادهای معنوی هرکس به وی عنایت می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی افزود: از این روی عده‌ای که خود را از انجام برخی از کارها به خاطر نداشتن توفیق معاف می‌کنند، در حقیقت به دنبلل فرافکنی و سلب مسئولیت هستند، زیرا چه بهانه‌ای بهتر از سلب توفیق برای این مسئولیت‌گریزی وجود دارد؟
وی گناه را عامل اصلی سلب توفیقات بندگان دانست و یادآور شد: اگر انسانی توفیق عملی را نداشته باشد حکمت آن از مضمون این دعا فهمیده می‌شود. علت اصلی سلب توفیقات پدیده زشت گناه است. بدین جهت در این دعا از خداوند متعال کسب توفیق در کنار عصمت از گناه خواسته شده است، زیرا تا معصیت در رفتار و کردار انسان وجود داشته باشد سلب توفیقات هم امر عجیبی نخواهد بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین بصیری خاطرنشان کرد: شاید یکی از بدترین گناه قلبی که مایه بسیاری از معصیت‌های عملی است، وجود شک و تردید نسبت به حقایق زندگی در دل انسان است، پناه بردن به خدا و آرزوی از دست دادن این خصلت غیر منطقی در دل، شرط بهره‌مندی از توفیقات الهی است.
ثبت دیدگاه